Ma pod stopami cierń kamienia
A ponad głową łachman nieba
Pielgrzymią torbę na ramieniu
A w niej spleśmiałą pajdę chleba

Wiodą go kręte drogi leśne
Strumień obmywa twarde stopy
Uśmiecha sie do siebie we śnie
Drzemiąc pod dachem wiejskiej szopy.

Coż ci po wędrowaniu
Młody, posępny człowieku
Gdzie cie do licha niesie
Co widzisz na brzegu
Spójrz na tafli potoku
Twe podarte łachmany
Gdzie człowieku
Cóż ci po wędrowaniu. x2

A kiedy rankiem w przyodziewek
Otulał wątłe swe ramiona
Ptaki budziły go swym śpiewem
Wstawał i dalej szedł przez pola

Nie zwykł ludzkiego strzymać wzroku
I mówił niewyraźne słowa
Nie mógł dotrzymać jemu kroku
Niejeden, który to próbował

Słowa i muzyka: Bogusław Nowicki

C G7 C C7
F e d G7
C F C F
C G7 C

F C F
C F C F
C F C F
C F C G

F G7
C F
C G7
C C7
F G7
C F
C
G7 C